Pismo do Miejskiej Pracowni Urbanistycznej w sprawie nieuwzględniania uwag do mpzp przesyłanych przez SRT + ODPOWIEDŹ MPU !!

RT 25/10



Dotyczy: nieuwzględniania przez Miejską Pracownię Urbanistyczną w Toruniu zapisów o stojakach i parkingach rowerowych, pasach rowerowych w jezdni oraz innych zgłaszanych przez nasze stowarzyszenie uwag do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.

W związku z kolejnymi negatywnymi odpowiedziami na nasze postulaty dotyczące zapisów odnośnie miejsc parkingowych dla rowerów w pismach: MPU-44.08/45.08 – l/U/10, MPU-44.08/45.08 – l/U/10, MPU-43.13/ -3/inf/10, MPU – S1 – 19/inf/10, MPU – 33.07/39/37/10 i argumentacją iż: „Obowiązujące przepisy dotyczące planowania i zagospodarowania przestrzennego, nie wymagają określania w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego - zasad i warunków dla zapewnienia miejsc postojowych dla rowerów. Proponowane w uwadze, wprowadzenie w/w miejsc postojowych dla rowerów jest bezprzedmiotowe w świetle w/w uwarunkowań.” lub „Uwaga dotycząca dodania do zapisów projektu planu dla terenów mieszkaniowych, usługowych i dróg zalecenia dotyczącego usytuowania miejsc parkingowych dla rowerzystów w postaci stojaków rowerowych typu odwrócone U, przechowalni i wiat rowerowych - jest bezprzedmiotowa. Lokalizacja stojaków rowerowych, przechowalni i wiat rowerowych jest możliwa - zgodnie z przeznaczeniem podstawowym określonym dla terenów mieszkaniowych, usługowych i dróg.” lub „Z powyższego wynika, że lokalizacja stojaków rowerowych, przechowali i wiat rowerowych, jako elementu warunkującego prawidłowe korzystanie z terenu jest możliwa do realizacji. Fizyczna realizacja tych elementów wynikać powinna z rzeczywistych potrzeb, możliwości w tym ekonomicznych oraz woli inwestora. W ustawowym, obowiązkowym zakresie rozstrzygnięć planu określone być muszą parametry i wskaźniki zabudowy oraz zagospodarowania terenu. Proponowane sformułowanie: typu stojaków rowerowych, zalecenia lokalizacji przechowalni i wiat rowerowych – wykraczają poza przedmiotowe regulacje, nadmiernie ingerując w sposób zagospodarowania działki lub terenu.” - chcielibyśmy przytoczyć zapis Uchwały Rady Miejskiej Wrocławia nr LVI/1727/10 z dnia 4 listopada 2010 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w rejonie zespołu urbanistycznego Swojczyce Południe we Wrocławiu:
„§ 12. 2. 4 - obowiązują miejsca postojowe dla rowerów towarzyszące poszczególnym kategoriom przeznaczenia terenu co najmniej w liczbie ustalonej zgodnie z następującymi wskaźnikami:
a) dla zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej - 0,2 miejsca postojowego na 1
mieszkanie,
b) dla zamieszkiwania zbiorowego - 2 miejsca postojowe na 10 miejsc,
c) dla handlu detalicznego małopowierzchniowego A - 2 miejsca postojowe na 100 m2
powierzchni sprzedaży,
d) dla gastronomii, rozrywki - 2 miejsca postojowe na 100 m2 powierzchni użytkowej,
e) dla biur - 0,8 miejsca postojowego na 100 m2 powierzchni użytkowej,
f) dla terenowych urządzeń sportowych i  krytych urządzeń sportowych - 1 miejsce postojowe na 10 miejsc dla użytkowników.”

Jak możemy przeczytać miejsca postojowe dla rowerów zostały bardzo szczegółowo określone i nie uznano tego typu zapisów za bezprzedmiotowe. Jest to powszechna praktyka stosowana w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego dla miasta Wrocławia, czy Poznania.

Prosimy ponadto o informację dlaczego w powyższych planach miejscowego zagospodarowania przestrzennego (obszar „Grębocin Nad Strugą - C” w  Toruniu, teren położony w rejonie ulic: Szosa Lubicka, Winnica i Rzeczna w Toruniu, teren położony w rejonie ulic: Winnica i Ścieżka Szkolna w Toruniu, tereny położone w rejonie ul.: Szosa Chełmińska, Podgórna, Legionów i Grudziądzka, teren położony pomiędzy ul. Kozacką, ul. Grudziądzką, ul. Żwirki i Wigury a ul. Lotników oraz części terenu przyległego do ul. Grudziądzkiej na odcinku pomiędzy ul. Żwirki i Wigury a projektowaną trasą średnicową) zapisy dotyczące stojaków i parkingów rowerowych uznali Państwo za bezzasadne, natomiast w wyłożonym obecnie do publicznego wglądu projekcie miejscowego planu zagospodarowania dla terenu lotniska w Toruniu wraz z częścią terenów przyległych w §8.6.e oraz §9.6.e znalazły się zapisy o obowiązku realizacji miejsc postojowych dla rowerów (stojaki).

Cieszymy się, że taki zapis się znalazł, jednak nie rozumiemy niekonsekwencji działań Miejskiej Pracowni Urbanistycznej w tym zakresie.

Chcielibyśmy również dowiedzieć się dlaczego nasze uwagi z propozycjami zapisów odnośnie pasów rowerowych w jezdni są odrzucane (MPU-7.14/w/9/2010, MPU-43.13/ -3/inf/10). Na jakiej podstawie opierają Państwo swoją wiedzę, iż pasy rowerowe w jezdni są niebezpieczne dla rowerzystów? Jeśli mają Państwo na ten temat jakieś dane prosimy o ich przedstawienie. Nasze Stowarzyszenie stanowczo nie zgadza się na taką interpretację.

Rozwiązania tego typu stosowane są z powodzeniem w Europie Zachodniej (np. Berlin jest tego znakomitym przykładem) oraz w coraz większej ilości w miastach polskich, chociażby w Gdańsku, Wrocławiu, Warszawie, Szczecinie, Poznaniu czy Krakowie.
Podyktowane jest to właśnie względami bezpieczeństwa, ponieważ rowerzysta jadący po pasie rowerowym w jezdni na zasadach ogólnych jest doskonale widoczny dla innych uczestników ruchu.
Ponadto uważamy za bezzasadne stwierdzenie jakoby: „w niektórych przypadkach w drogach lokalnych może być wskazane wydzielanie dróg rowerowych lub ciągów pieszo-rowerowych (np. w drogach po których przewiduje się ruch autobusów)”, ponieważ w bardzo wielu miastach Europy Zachodniej stosuje się rozwiązanie polegające na wspólnym użytkowaniu pasa drogowego przeznaczonego dla autobusów i rowerzystów. Kursowanie autobusów daną trasą nie powinno być argumentem przeciwko wprowadzaniu ruchu rowerowego na jezdnię. Z kolei teza cyt.: „uwzględniając specyfikę polskich uwarunkowań klimatycznych w tym np. warunków zimowych i występowania błota pośniegowego - wprowadzanie pasów rowerowych w poziomie jezdni, w tym w szczególności dla nowo realizowanych dróg - wydaje się nieuzasadnione.” odbiega od realiów.

Jak można zauważyć w chwili obecnej najlepiej odśnieżone są jezdnie, natomiast drogi rowerowe praktycznie w ogóle. W związku z tym rozwiązanie polegające na stosowaniu pasów rowerowych w jezdni jest o wiele praktyczniejsze – szczególnie zimą - oraz zapewnia większy komfort podróży rowerzystom niż brak możliwości jazdy po nieodśnieżonych ścieżkach.

Niejednokrotnie zaznaczaliśmy w naszych pismach, że zabieranie miejsca pieszym poprzez budowanie dróg rowerowych z chodników na drogach klasy lokalnej czy zbiorczej to niekorzystna praktyka od której odchodzą miasta, które w nowoczesny sposób myślą o transporcie miejskim i zrównoważonym transporcie. Infrastruktura rowerowa to nie tylko za wszelką cenę odseparowane od ruchu samochodowego „ścieżki” rowerowe i ciągi pieszo-rowerowe na siłę wciśnięte w chodnik, który powinien z racji swojej nazwy służyć pieszym. Dlatego też postulujemy o wprowadzanie do zapisów miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terminu trasa rowerowa. Jak można przeczytać we wrocławskiej uchwale Rady Miasta (LI/1495/10 z dnia 10 lipca 2010 r.) w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w rejonie obszaru ograniczonego ulicami marszałka Józefa Piłsudskiego, Tadeusza Zielińskiego, Kolejową i Joachima Lelewela:

 „§ 2. Określenia stosowane w uchwale oznaczają: 15) trasa rowerowa – czytelny i spójny ciąg rozwiązań technicznych, zapewniający bezpieczny i wygodny ruch rowerowy, na który mogą składać się: wydzielone drogi rowerowe, ścieżki rowerowe, ciągi pieszo-rowerowe, pasy rowerowe, ulice w strefach ograniczonej prędkości, ulice w strefach zamieszkania, drogi wewnętrzne oraz inne podobne.”

Termin trasa rowerowa określony jest także w „Standardach technicznych i wykonawczych dla infrastruktury rowerowej miasta Torunia”, które obowiązują jako załącznik do Uchwały Rady Miasta z dnia 17 maja 2007 r. w sprawie przyjęcia „Programu rozwoju komunikacji rowerowej na lata 2007 – 2015”. Autorzy miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego w Toruniu winni zapoznać się z treścią tego dokumentu. Stosowanie terminu trasa rowerowa daje większe możliwości w kształtowaniu zapisów prawa miejscowego bardziej przyjaznych rowerzystom.

Prosimy o większe zrozumienie w stosunku do przedstawianych przez Stowarzyszenie Rowerowy Toruń uwag dotyczących kwestii infrastruktury rowerowej w przygotowywanych przez Miejską Pracownią Urbanistyczną zapisach projektów miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz odniesienie się do poruszanych przez nas powyżej treści na piśmie w terminie określonym w KPA.




Załącznik
Zdjęcia z przykładami pasów rowerowych w jezdni.


Do wiadomości:
Pan Michał Zaleski – Prezydent Miasta Torunia

---

ODPOWIEDŹ Miejskiej Pracowni Urbanistycznej

---

MPU-IT-61/11

W związku z Państwa pismem RT 25/10 z dnia 21. 12. 2010 r. dotyczącym projektów miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego Torunia - przekazuję następujące wyjaśnienia:

1. Na obszarze Gminy Miasta Toruń nie obowiązują obecnie żadne akty prawa miejscowego regulujące poruszane w uwagach Stowarzyszenia zagadnienia dotyczące usytuowania na terenach zabudowy wielorodzinnej i usług stojaków rowerowych, przechowalni i wiat rowerowych.

2. Przyjęty uchwałą RMT nr 88/2007 „Program rozwoju komunikacji rowerowej w Toruniu na lata 2007 - 2015" zawiera wyłącznie ogólne informacje i zalecenia dla ciągów komunikacyjnych, cyt.: „W czerwcu 2005 r. zostały opracowane (przez Pracownią Edukacji - Marcin Hyla z Krakowa) Standardy techniczne i wykonawcze dla infrastruktury rowerowej miasta Torunia. Standardy obejmują rozwiązania techniczne i uzupełniają zapisy przepisów ogólnych o drogach publicznych. Obowiązują one dla wszystkich inwestycji, remontów i modernizacji, dotyczących elementów infrastruktury rowerowej Torunia. Stanowią one załącznik do specyfikacji istotnych warunków zamówień na opracowanie koncepcji i projektów technicznych dróg i ulic oraz wykonawstwa inwestycji i remontów w zakresie infrastruktury drogowej." (...) „Aby ruch rowerowy mógł spełniać ważną rolę w obsłudze transportowej miasta, musi powstać nie tylko pełna sieć dróg rowerowych, ale i odpowiednia infrastruktura obsługująca. Są to rowerowe parkingi, stojaki, a w dalszej perspektywie także stacje rowerowe (obejmujące przechowalnie rowerów, obsługę serwisową i wypożyczalnie rowerów). Przede wszystkim w całym mieście powinno być dużo małych stanowisk pozwalających na bezpieczne pozostawienie roweru. Ich lokalizacja będzie uzgadniana przez projektanta na etapie projektowania dróg rowerowych z kierownictwem instytucji znajdujących się przy projektowanych ciągach dróg (a nie na etapie planowania). Ogromną rolę dla rozwoju ruchu rowerowego i zarazem zwiększenia zainteresowania transportem zbiorowym (integracja tych dwu form transportu), może mieć również budowa zadaszonych parkingów rowerowych przy dworcach komunikacji zbiorowej: kolejowej i autobusowej. Budowa talach „ węzłów zintegrowanych " powinna być ważnym ogniwem Zintegrowanego Planu Transportu Publicznego. Duże parkingi rowerowe powinny znaleźć się przy takich instytucjach jak: szkoły, zakłady pracy, szpitale itp.".

3. Wprowadzanie pasów rowerowych w poziomie jezdni jest uzasadnione m. in. w obszarach zwartej zabudowy, gdzie istnieją już szerokie jezdnie a chodniki są wąskie i nie ma miejsca na wybudowanie wydzielonej drogi rowerowej. Przy budowie „od podstaw" drogi klasy głównej lub zbiorczej w terenach o rozpoczętym dopiero procesie urbanizacji (np. osiedla: Bielawy, Wrzosy, Grębocin, Jar) - bardziej racjonalne jest projektowanie wydzielonej z jezdni drogi rowerowej, z uwagi na względy:

a) bezpieczeństwa - „stykanie się" ruchu rowerzystów i samochodowego przy wydzielania pasów rowerowych na poziomie jezdni generuje znacznie większe prawdopodobieństwo wystąpienia groźnych dla życia i zdrowia wypadków, niż w przypadku „stykania się" ruchu rowerzystów i pieszych na ciągach pieszo-rowerowych (co udowadniają statystyki wypadków), (pogrubienie sRT)

b) ekonomiczne - szacunkowy koszt budowy wydzielonej z jezdni drogi rowerowej o nawierzchni porównywalnej z chodnikiem to przedział 82-130 zł/m2 (na podstawie „Programu rozwoju komunikacji rowerowej w Toruniu na lata 2007 - 2015") a koszt budowy jezdni - 300-500 zł/m2.

Jednocześnie, w celu wypracowania na przyszłość zasad współpracy pomiędzy Stowarzyszeniem a Pracownią zgodnie z ustaleniami ze spotkania w dniu 24.03 2011 przesyłam notatkę służbową z tego spotkania z prośbą o akceptację.

NOTATKA SŁUŻBOWA

Ze spotkania w dniu 24 marca 2011 r. w siedzibie Miejskiej Pracowni Urbanistycznej w Toruniu przy ul. Grudziądzkiej 126b w sprawę wyjaśnienia rozbieżności i wątpliwości w interpretacji ustaleń planów miejscowych.

Udział wzięli:
1. Joanna Jaroszyńska - Stowarzyszenie Rowerowy Toruń,
2. Tomasz Pietruszewski - Stowarzyszenie Rowerowy Toruń
3. Elżbieta Przyj emska-Kociołek -Główny Specjalista MPU
4. Wojciech Cetkowski - Kierownik zespołu projektowego MPU
4. Marek Porczyk - Starszy Projektant MPU, członek zespołu ds. komunikacji rowerowej przy MZD
5.
Notatkę sporządził Marek Porczyk

TREŚĆ:
1. Pracownicy MPU omówili aspekty formalnoprawne towarzyszące procedurze sporządzania planów miejscowych i potencjalne skutki ekonomiczne ustaleń projektów planów (uzasadniające odrzucenie uwag zgłaszanych przez Stowarzyszenie - dotyczących obowiązku sytuowania na terenach zabudowy wielorodzinnej i usług komercyjnych stojaków rowerowych, przechowalni i wiat rowerowych). Przedstawiciele Stowarzyszenia podawali przykłady preferujących ruch rowerowy rozwiązań technicznych i organizacyjnych z krajów zachodniej Europy i z większych miast polskich.

2. MPU zaproponowała nowe zasady współpracy w związku ze sporządzaniem projektów planów miejscowych. Projekty planów obejmujące swym obszarem tereny przewidziane pod funkcje usług ogólnodostępnych i publicznych lub inne cele publiczne a także rekreację i wypoczynek - będą przedkładane Stowarzyszeniu do roboczej konsultacji na wcześniejszym etapie procedury planistycznej (czyli przed uzyskaniem opinii i uzgodnień projektu planu).

3. W projektach planów dla w/w terenów zawierany będzie obowiązek sytuowania urządzeń typu stojaki, przechowalnie i wiaty dla rowerów (w zależności od lokalnych uwarunkowań i funkcji danego terenu).

4. Dla terenów przewidzianych pod zabudowę wielorodzinną i usługi komercyjne - w projektach planów zawierany będzie postulat sytuowania w/w urządzeń.

5. Stosowanie wskazywanych na przykładzie uchwały RM Wrocławia nr LW1727/10 z 4 11 2010 r. szczegółowych wskaźników ilości stanowisk postojowych dla rowerów na: ilość mieszkańców, użytkowników lub m2 powierzchni usług - wymagać będzie gruntownej analizy.