Rowerem lepiej w Bydgoszczy niż w Toruniu? - relacja autorstwa Macha

Władze Rowerowego Torunia, w osobie Pawła, zleciły mi w te wakacje dodatkowe zadanie domowego. Mianowicie mam zająć się zbadaniem infrastruktury ścieżek rowerowych w Bydgoszczy. Czemu ja? (Pewnie dlatego, że tu mieszkam). Nie dość, że w ogóle z nich nie korzystam, nie lubię być na nich „wstrząśnięty, nie (z)mieszany”, a poza tym przecież w Bydgoszczy praktycznie nie ma porządnych ścieżek rowerowych. No ale cóż zgodziłem się i ruszyłem do miasta szukać czerwonych dróg. Postanowiłem skoncentrować się na najnowszych inwestycjach w mieście, do których należą m.in. trasa W – Z oraz przebudowa infrastruktury przy stadionie Zawiszy.

Pewnego popołudnia wracając z Fordonu, zbadałem przebieg ścieżki wzdłuż ul. Kamiennej - jest to fragment obwodnicy miasta wschód – zachód. Szczególnie intrygowała mnie ta kwestia, ponieważ w połowie lipca otwarto wiadukt drogowy za dworcem głównym PKP co umożliwiło połączenie wcześniejszych odcinków drogi i wyprowadzenie części ruchu z miasta.
Ciąg, wiodący przez miasto, zaczyna się starą, niezbyt obiecującym fragmentem. Szerokość dobra, oznakowanie względne, nawierzchnia beznadziejna – polbruk z frezem. (odcinek Kamiennej od Wiaduktu Warszawskiego do ul. Łęczyckiej).
Jednak dalej było o niebo, albo i dwa lepiej. Ścieżka oddzielona od chodnika pasem zieleni, oznakowana, barierki, żyć nie umierać. Dobrą, jak na polskie warunki, drogą dotarłem do ulicy Sułkowskiego.

odcinek od Łęczyckiej do Wyszyńskiego

 trochę dalej sytuacja się pogarsza - od ul. Wyszyńskiego do Sułkowskiego



dalsza część nowej inwestycji, rowerzyści górą !!!, za rowerzystą widać niebezpieczny przejazd

nocne wojaże - znowu wiadukt



przejazd przez jezdnię i dalej w dół do Brdy, w oddali komin elektrociepłowni

przeskoczyliśmy przez fatalny krawężnik no to teraz na cmentarz

i tak po frezie prosto przed siebie


niebezpieczny zakręt na początku ul. Nad Torem, no i trochę szkła

twarde rowerzystki, widać jak druga Pani wychodzi z ostrego łuku, zwróćmy uwagę na charakterystyczną pochyloną sylwetkę

nocne wojaże - droga prowadząca na Stadion Zawiszy

nocne wojaże - stadion i fragment drogi z przejściem dla pieszych

 

nocne wojaże - przy okazji zwiedzania trafiłem na początek montażu wyremontowanego wiaduktu dla tramwai

Szwederowo - fragment prowadzący na rynek

Szwederowo - droga wiedzie w kierunku ronda Kujawskiego, po prawej rzeczony market, w oddali kościół na Wyżynach

Podsumowując... jednak w moim mieście są ścieżki rowerowe.
Byłem zaskoczony stanem i długością duktów rowerowych w Bydgoszczy. Nowe inwestycje, które w ciągu ostatnich kilku lat poczyniono w mieście pozytywnie przyczyniły się do rozwoju sieci rowerowej. Jednak drogi pomimo kilku wyjątków nie stanowią całości. Są fragmentaryczne. Starsze inwestycje niestety pokryte frezem, w nowych już się to nie zdarza, jednak zupełnie brakuje asfaltu.
Ostatnio samochodem zawitałem do Fordonu. Tam drogi rowerowe są również szczątkowe. Jednak są przemyślane i dobrze wykonane. Co mnie zaskoczyło, gdy droga się kończy, rowerzysta może swobodnie zjechać na jezdnię – umożliwia mu to obniżony krawężnik i znak ostrzegający kierowców – i ruszyć w bój z samochodami.

Nie potrafię obiektywnie stwierdzić czy infrastruktura rowerowa jest lepsza w Toruniu czy w Bydgoszczy. Nie znam na tyle Grodu Kopernika by móc wystawić ocenę odzwierciedlającą rzeczywistość. Jedak po niecałym roku ostrego pedałowania nie natknąłem się na infrastrukturę odpowiadającą bydgoskiej, była ale inaczej rozwiązana. Jednak to co, według mnie świadczy o lepszym żywocie bydgoskich rowerzystów, jest brak tak licznych w Toruniu znaków „zakaz jazdy rowerów”. Nie wiem który z toruńskich urzędników stwierdził, że skoro istnieje droga rowerowa, to na jezdni można postawić zakaz.
Mam nadzieję, że nie jestem jedyną osobą, którą irytuje taka sytuacja.
Na koniec chciałem zaznaczyć, że przedstawione przeze mnie fragmenty tras rowerowych są jednymi z lepszych w mieście, jednak mamy u nas również buble albo zupełny brak ścieżek.

Poglądowa mapka przedstawiająca opisane przez Macha odcinki: