Pismo w ramach konsultacji miasteczka rowerowego i parku za pawilonem Maciej w Toruniu

RT 10/2014               

                 Toruń, 19 listopada 2014 r.

Wydział Komunikacji Społecznej i Informacji

Urzędu Miasta Torunia

Dotyczy projektu „Drugie życie parku za Maciejem”

Uwagi do projektu miasteczka rowerowego

Podstawowym celem budowy miasteczka rowerowego jest edukacja dzieci. Młodzi rowerzyści będą mogli trenować umiejętności prowadzenia roweru, np. robiąc "ósemki" na specjalnym torze oraz doskonalić inne techniczne aspekty jazdy na rowerze. Jednak równie ważne jest poznanie znaków oraz zasad panujących na drogach. W związku z tym miasteczko powinno zawierać zarówno oznakowanie jak i rodzaje skrzyżowań występujące na polskich drogach.

Po analizie przedstawionych na stronie internetowej materiałów proponuję wprowadzenie do projektu większej różnorodności rozwiązań drogowych i oznakowania spotykanego na polskich drogach w rzeczywistości. W kilku miejscach wprowadzenia poprawek wymaga sposób oznakowania pionowego i poziomego.

W miasteczku brakuje kilku rzeczy typowych i często spotykanych na naszych drogach. Nie ma tu np. przejazdu rowerowego, ulicy jednokierunkowej, typowego jednopasowego ronda, skrzyżowania równorzędnego, czy tzw. łamanego pierwszeństwa. Za to kilka elementów powtarza się kilkukrotnie, np. skrzyżowania "prawie równorzędne" - dwukrotnie, skrzyżowanie z podporządkowanym wlotem oznaczone znakiem stop - aż sześciokrotnie (za to tradycyjny podporządkowany wlot z A-7 już ani razu). Znak "Uwaga piesi" (A-16) występuje kilkukrotnie, a jednocześnie brakuje podstawowego znaku jakiego się używa do oznakowania przejścia dla pieszych czyli D-6. Znaki ostrzegające o ostrym zakręcie postawiono przed każdym łukiem, a przecież nie każdy łuk drogi wymaga takiego oznakowania.

            Na projekcie pojawiły się również błędy w oznakowaniu, np. połączenie znaków D-1 i A-6, które to znaki stosuje się oddzielnie, czy rondo na którym można skręcać tylko w prawo.

            Na rysunku można wyczytać, że oznakowanie pionowe będzie "mobilne". W związku z tym nasuwają się pytania. Kto i w jaki sposób będzie zarządzał znakami? Jak często będą one rozstawione w miasteczku? Może warto przynajmniej część oznakowania pionowego zamontować na stałe, tak aby miasteczko rowerowe mogło wypełniać swoją misję edukacyjną przez cały czas. W innych realizacjach w Polsce takie miasteczka zazwyczaj posiadają oznakowanie przytwierdzone na stałe, podobne do prawdziwych znaków spotykanych na naszych drogach. Proponuję zastosowanie znaków wielkości M (małe) do oznakowania "dróg" i wielkości "mini" do oznakowania drogi rowerowej wewnątrz Miasteczka.

Rys. 1.  Miasteczko rowerowe. Numery porządkowe odpowiadają poniższym uwagom. Rysunek w pełnej rozdzielczości stanowi załącznik nr 1. (kliknij aby otworzyć w nowym oknie)

1) Młodzi rowerzyści z pewnością rzadko będą korzystać z jezdni na takim skrzyżowaniu jakim jest rondo dwupasowe. Projekt ronda zawiera również błąd polegający na wprowadzeniu wlotów dwupasowych przy jednopasowych wylotach. Zgodnie z oznakowaniem na wlocie są dwa pasy do skrętu w prawo, a rondo można opuścić tylko jednym pasem.

Proponuję wprowadzenie tradycyjnego ronda jednopasowego, jak na rysunku.

2) Jedno z dwóch identycznych skrzyżowań „prawie równorzędnych” Organizacja ruchu przypomina skrzyżowanie równorzędne, jednak oznakowanie jest błędne. Zamiast A-7 należy zastosować znaki A-5. Proponuję wprowadzić wersję skrzyżowania równorzędnego bez oznakowania poziomego.

3) Zamiast trzech praktycznie takich samych skrzyżowań i błędnego zastosowania D-1 i A-6 jednocześnie, proponuję wprowadzenie skrzyżowania z ustalonym pierwszeństwem jak poza terenem zabudowanym (A-6 z A-7 lub B-20), w tym jednego skrzyżowania z wydzielonymi pasami do skrętu w prawo lub lewo.

4) Znak A-16 można przenieść wcześniej (znaki zasłaniają przejście dla pieszych), natomiast przed samym przejściem należy umieścić D-6. W innych miejscach lepiej zastosować znak D-6 bez A-16, zgodnie z tym co stosuje się na polskich drogach.

5) Zamiast dwóch identycznych skrzyżowań proponuję wprowadzić skrzyżowanie z pierwszeństwem łamanym oraz skrzyżowanie z pierwszeństwem oznakowanym przy pomocy znaku D-1.

6) Przejść dla pieszych jest wystarczająca liczba. Proponuję wprowadzenie również przejazdów dla rowerów oraz wydzielonej drogi dla rowerów. Dzięki temu dzieci będą mogły również poznać zasady panujące na przecięciu się drogi i ścieżki rowerowej. Ponadto przyda się droga dla rowerów łącząca miasteczko rowerowe i drogi rowerowe projektowane w parku.

7) Z uwagi na wprowadzenie przejazdu rowerowego, proponuję delikatne przesunięcie zwężenia, a ponadto inne oznakowanie - D-5 i B-31 zamiast A-12. Zwężenie innego typu proponuję też w innym miejscu.           

8) Nowy element - droga jednokierunkowa, w dwóch wariantach.          

9) Nowe elementy - przejazd kolejowy i przejazd tramwajowy. Dzieci będą mogły nie tylko poznać oznakowanie typowe dla takich miejsc. Będzie można również uczulić młodych rowerzystów na niebezpieczeństwo przekraczania torów pod zbyt małym kątem (koło roweru może wpaść w szczelinę torów). Jeśli tory byłyby wykonane realistycznie, tzn. z rowkiem, to dzieciaki mogłyby poznać tę kwestię w praktyce.

10) Nowy element - ulica z kontrapasem rowerowym. Rozwiązanie powszechnie stosowane w zachodniej Europie powoli wprowadzane jest również w Polsce, także w Toruniu. Jest to nowość więc wiele osób nie wie jak powinno się odpowiednio korzystać z takiej infrastruktury. Dlatego warto wprowadzić to rozwiązanie do miasteczka rowerowego i edukować rowerzystów od najmłodszych lat.

Uwagi do koncepcji zagospodarowania parku

Cieszy fakt zaprojektowania nowych dróg rowerowych w parku i zaplanowanie remontu części istniejących ścieżek.  Wprowadzenie poniższych uwag poprawi funkcjonalność układu dla rowerzystów i pieszych.

Rys. 2. Koncepcja zagospodarowania parku „za Maciejem”. Numery porządkowe odpowiadają poniższym uwagom. Rysunek w pełnej rozdzielczości stanowi załącznik nr 2. (kliknij aby otworzyć w nowym oknie)

1) W parku obecnie znajdują się dwie drogi rowerowe w relacji północ – południe, a  doprojektowano jeszcze dodatkową. Tymczasem nie jest obsługiwana istotna relacja wschód-zachód. Utrudnia to wykorzystanie tych dróg rowerowych w celach komunikacyjnych. Dojazd rowerem do miasteczka ruchu drogowego również nie jest optymalny.

Proponuję następujące usprawnienia:

1a - połączenie istniejących odcinków drogi rowerowej. Łącznik zapewnia ciągłość tej tras na linii wschód - zachód i usprawnia dojazd do miasteczka ruchu drogowego oraz Zespołu Szkół nr 28 co jest szczególnie istotne.

1b - uporządkowanie parkowania na placu przed blokiem Mossakowskiego 4. W tym momencie auta blokują często alejki spacerowe lub/i istniejącą drogę rowerową (Fot. 1).

1c - połączenie ul. Sydowa z siecią dróg rowerowych w parku.

Fot. 1. Źródło: Google Street View

2) Jeśli możliwe jest niewielkie rozszerzenie zakresu inwestycji poza teren zaprezentowany na rysunku, wnioskuję o następujące usprawnienia:

2a - połączenie drogi rowerowej z przeciwległą ulicą w formie czwartego wlotu skrzyżowania.

2b - połączenie dróg rowerowych znajdujących się po obu stronach ulicy. Realizacja tego postulatu poprzez budowę krótkiego łącznika, obniżenie krawężnika i wymalowanie przejazdu rowerowego przy istniejącym przejściu dla pieszych.

2c - połączenie istniejącej drogi rowerowej z jezdnią. Obecnie droga rowerowa łączy się tylko z chodnikiem, co kształtuje nieprawidłowe nawyki wśród rowerzystów. Realizacja poprzez obniżenie krawężnika oraz zablokowanie parkowania na krótkim odcinku.

3) Istniejące drogi rowerowe mają szerokość ok. 2,5m. W związku z tym proszę dla nowo projektowanych dróg rowerowych przyjąć także taką szerokość.

4) Należy zachować odpowiednie promienie łuków drogi rowerowej. Zastosowanie zbyt małych promieni łuków uniemożliwia bezpieczne wyminięcie się rowerzystów nadjeżdżających z naprzeciwka. W kilku miejscach na rysunku widać załamania pod kątem – należy zamienić je na łuki o promieniu min. 20m. Uwaga ta odnosi się m.in. do "ronda" zaprojektowanego przy wybiegu dla psów (punkt nr 11).

5) Istniejące drogi rowerowe na tym terenie posiadają szczątkowe oznakowanie zarówno pionowe jak i poziome co powoduje problemy wśród pieszych i rowerzystów. Proszę o uzupełnienie oznakowania pionowego i poziomego na całym obszarze objętym opracowaniem.

Na skrzyżowaniach dróg rowerowych i ciągów pieszych warto zaznaczyć przebieg dróg rowerowych przerywaną linią jak w przykładach 5a, 5b.

6) Proszę o dokładne przeanalizowanie przebiegu ciągów pieszych i ich prawidłowe połączenie. Niestety obecnie zdarza się tak, że piesi nie mają możliwości dojścia do chodnika i poruszają się drogą dla rowerów. W pewnych miejscach należy zlikwidować pas zieleni dzielący chodnik i drogę rowerową aby zapewnić pieszym dojście do chodnika.

Taka sytuacja występuje m.in. w punkcie 2a, co pokazuje poniższa fotografia.

Fot. 2. Źródło: Google Street View

Przerwa w żywopłocie powinna być tak szeroka jak dojście do przejścia dla pieszych. Dodatkowo należy wykonać w tym miejscu oznakowanie poziome wskazujące dokładnie, która część drogi przeznaczona jest dla pieszych, a która dla rowerzystów.

Proszę o dokładne przeanalizowanie powyższych uwag i wprowadzenie odpowiednich zmian do projektu. Proszę o przedstawienie na piśmie, które z powyższych propozycji zostaną uwzględnione w ostatecznym projekcie, a które nie i dlaczego. Proszę o ustosunkowanie się także do pytań zawartych w niniejszym piśmie.

Służę radą i pomocą przy dalszym etapie projektowania miasteczka rowerowego oraz parku za pawilonem „Maciej”.

                                                                                              Tomasz Pietruszewski

                                                                                              Stowarzyszenie Rowerowy Toruń

Materiały konsultacyjne, które były udostępnione na stronie Urzędu Miasta Torunia.

Koncepcja miasteczka ruchu rowerowego>>

Koncepcja zagospodarowania terenu parku>>