Dziś zamieszczamy ostatnie relacje z wizyty studyjnej w Berlinie i Holandii, która odbyła się w maju 2010 r. Działacze skupieni wokół inicjatywy „
Miasta dla rowerów” poprzez spotkania z samorządowcami i członkami organizacji pozarządowych oraz objazdy rowerowej infrastruktury zdobywali wiedzę na temat dostosowywania przestrzeni miejskiej dla potrzeb rowerzystów i pieszych. Wyjazd pokazał jak wiele pracy na różnych płaszczyznach należy wykonać, aby uczynić polskie miasta bardziej przyjaznymi dla niechronionych uczestników ruchu drogowego.
Amsterdam zamieszkuje 757 tys. osób: 550 tys. posiada rower, 218 tys, posiada samochód.
Codziennie rowerem jeździ w Amsterdamie około 350 tys. rowerzystów. W Amsterdamie istnieje 400 km odseparowanych pasów i dróg rowerowych, a 90% ulic to ulice przyjazne rowerzystom. W Amsterdamie jest 230 tys stojaków rowerowych oraz 13 tys. strzeżonych miejsc na parkingach rowerowych. Większość rowerzystów ma od 25-55 lat, są to osoby dobrze wykształcone i dobrze zarabiające.
Procentowy udział poszczególnych środków transportu (modal split) wygląda następująco:
roweru codziennie używa 38% mieszkańców, samochodu 37%, a z transportu publicznego korzysta 25%.
Jak podkreślają władze Amsterdamu, aby polityka rowerowa była skuteczna musi być częścią całej polityki transportowej miasta. Należy propagować jazdę rowerem, tworzyć bezpieczną rowerową infrastrukturę oraz zniechęcać do korzystania z samochodu w mieście. Te trzy elementy są niezbędne do tego, aby komunikacja rowerowa w mieście się rozwijała.
Dużym problemem w Amsterdamie są kradzieże rowerów. Jednak i temu problemowi Amsterdam stara się przeciwdziałać poprzez kampanie informacyjne, współpracę z policją, rejestrowanie rowerów i wysokie kary dla złodziei.
W 2006 roku w Amsterdamie otworzono najdłuższy w Holandii most dla pieszych i rowerzystów – Nesciobrug, który liczy 780 metrów długości. Więcej o moście na stronach Zielonego Mazowsza>>
Przedmieścia Amsterdamu. Przykład uspokojenia ruchu drogowego.
Plakaty promujące jazdę rowerem zamieszczone na ulicach prowadzących do centrum miasta.
Wydzielona droga rowerowa oddzielona od jezdni parkingiem zarówno dla samochodów jak i rowerów.
Jednokierunkowa droga rowerowa - kontrapas w centrum miasta.
Dwukierunkowa droga rowerowa w centrum w pobliżu dworca kolejowego.
Sygnalizacja dla rowerzystów z licznikiem czasu.
Parking rowerowy przy dworcu w Amsterdamie na około 10 tys. rowerów.
Wąskie uliczki ścisłego centrum Amsterdamu niedostępne dla samochodów.
Veenendaal
60 tys. miasto położone w centrum Holandii około 30 km na wschód od Utrechtu.
Veenendaal to stosunkowo młode miasto, które systematycznie się rozwija zgodnie z zasadami zrównoważonego transportu z dużym naciskiem na transport rowerowy . Według planów każdego roku ma zostać wybudowanych około 300 nowych domów, liczba mieszkańców ma zwiększać się o około 800 osób. Oto jak wygląda infrastruktura dla rowerzystów w tym mieście.
Wprowadzenie jednokierunkowej drogi rowerowej w dwukierunkową przy jednoczesnym spowolnieniu ruchu samochodowego.
Dwukierunkowa droga rowerowa.
Wyraźna nadrzędność drogi rowerowej nad ulicą dla samochodów oraz zabezpieczenie przed możliwością wjazdu samochodów na drogę rowerową.
Rowerowe rondo.
Ulica w centrum Veenendaal
Ulica się kończy, samochody mogą jechać w prawo lub w lewo, rowerzyści mogą jechać także prosto korzystając z drogi dla rowerów.
Wysoka estetyka w zagospodarowaniu skrzyżowania.
Jednokierunkowa droga rowerowa - po odpowiednio zaprojektowanej infrastrukturze dla rowerzystów bez problemu mogą poruszać się osoby niepełnosprawne.
Droga rowerowa z pierwszeństwem przejazdu w dzielnicy mieszkalnej.
Ślad drogi rowerowej w obrębie skrzyżowania.
Specjalny kosz na śmieci dla rowerzystów.
Zadaszony parking rowerowy przez stacją…
… i zamykane miejsca dla rowerów dla bardziej ostrożnych rowerzystów.
Służbowy rower policyjny.
Przypominamy, że wcześniej mogliście przeczytać o rowerowym Berlinie>>, Gronongen>> , Drachten i Zwolle>> , Houten>> oraz Utrechcie>>.